Oud en Nieuw!

Hi guy's

(Met het plaatsen van dit bericht ging gister iets fout, vandaar dat ik het nu plaats en het ook bij jullie al 1 januari 2008 is)
Howe are you? We are fine, thank you. Nog op de valreep van 2007 kunnen we een nieuw bericht plaatsen. We zijn nu in Dunedin; een prachtige stad, gesitueerd in een heuvellandschap. Onze fietsen komen nu geweldig van pas. Het reizen in New Zeeland gaat wel van het ene event over in het andere event. Het gevolg hiervan is dat we weinig tijd hebben om alles op ons in te laten werken. We hebben de trektocht nog nauwelijks verwerkt of we doen al weer nieuwe, fantastische indrukken op. Gevolg; alles begint een beetje door elkaar te husselen. Ons dagboek moet ons helpen het in shape te houden. Even terug naar onze trektocht. Op 1e kerstdag zijn we gestart vanaf onze camping. We hebben de fietsen gebruikt om naar het startpunt van de track te komen. Van daaraf moesten we 40 minuten lopen om bij het officiele startpunt te komen. De weergoden hadden niet veel soeps voorspeld en na een uur lopen begon het; eerst spitter, spetter, spatter... Voorzichtig de eerste druppels. Bij een schuilplek konden we onze regenspullen aandoen en nog even wat eten. De eerste twee uur zou vooral vlak zijn. Daarna zou het nog 4 uur klimmen zijn van ongeveer 200 meter naar 1400 meter. Net aan de klim begonnen, werd het gespetter, 'platsj' en 'pletsj'. We liepen door een regenwoud achtige vegetatie en de regen werd vermengd met druppels van de bladeren. De stijle weg werd een klein, modderig beekje. Ook al hebben we top spullen, je wordt toch zeikes nat, al is het al van het condens en zweet. Plots stonden we met twee anderen voor een landslide... Wat te doen? Hoe lang geleden is dit gebeurt. Toch maar niet te lang wachten. Een beetje tussen drie omgevallen bomen heenwurmen, handen armen en benen een lekker modderbad nemend. Dat wordt wel weer schoon. Op het moment dat we boven de boomgrens komen lijkt de regen op te houden en dan sta je daar. Ineens boven de boomgrens met een uitzicht... Ontroerend gewoon. De wolken razen langs ons heen, breken verderop open en laten plots besneeuwde bergtoppen zien. En inderdaad, de sneeuw is niet ver weg. Wat is dit altijd weer een betoverend moment, wat niet in foto te vangen is. Veel sneller dan verwacht zijn we bij de hut. De tijden die hier worden aangegeven zijn heel ruim. Dit is wel fijn voor ons. Het zijn hele andere hutten dan in europa. Je moet zelf alles meenemen. Er is wel water en je kunt er koken op gas, maar eten en pannen moet je allemaal zelf meebrengen. Wat ook anders is dat ze in europa, speciale ruimtes hebben om je spullen te laten drogen. Dat gebeurd hier allemaal in een ruimte. Dus koken, zitten, drogen en eten. Dat werd dus behoorlijk benauwd en niets droogde, of heel langzaam omdat het er heel vochtig bleef. Maar, ik verzeker jullie: je went aan alles! Om 10 uur gaat het licht uit en duikt iedereen zijn bed in. Gelukkig is dit wel in een apparte ruimte. Prettig dat er weinig snurkers waren. Dit is vaak een van mijn grootste zorgen. Andrea slaapt overal doorheen! De volgende ochtend om 6 uur werd ik wakker. Naar buiten kijkend zie ik dat het helemaal blauw is. Snel kleed ik me aan en ga met mijn fototoestel foto's maken. Geweldig, wat een panorama. We beginnen rond 8 uur aan onze wandeling. We hoeven veel minder te klimmen en zijn het grootste gedeelte rond de 1400 meter. We passeren sneeuw en een sneeuwman. (Zodra ik de gelegenheid heb zal ik de foto's plaatsen. Hier lukt dit niet.) De zon schijnt. Het is lekker weer. Maar soms valt er ook wat sneeuw. Heel weinig. Dan beginnen we aan de daling. We moeten weer terug naar 400 meter. We passeren prachtig bossen. Overdekt met mos en andere planten. Beneden gekomen hebben we een groot min punt;SANDFLIES! We beginnen er al aan te wennen. Gelukkig is alles droog gebleven, dus dat was in de avond erg fijn. De volgende dag werd er weer een van regenjassen, handschoenen en mutsen op. Het begon als motregen, maar het zou later op de dag gaan spoken. Dat deed het ook, maar gelukkig zaten we toen al hoog en droog in de nieuwe hut. De laatste dag was een makkie. We liepen in een keer naar het eindpunt. Het weer was prima, zonnig en een lekkere temperatuur. Tijdens de tocht hebben we Willeke en Menno ontmoet. Twee mensen uit Delft. Laten ze nu net Anneklaar kennen en overburen zijn... Met hun hebben we de laatste uren gelopen en naderhand heerlijk koffie gedronken en gebak gegeten.

Op de camping gekomen is het geweldig om een warme douche te nemen en heerlijk te eten. Na 4 dagen droogvoer uit een pakkie is dit als in een michelin restaurant.

De volgende dag hebben we heerlijk uitgeslapen, ontbeten en hebben we de boel ingepakt en zijn we gaan rijden richting Catlins en Dunedin. Daar zijn we de 30ste aangekomen en gaan vanavond in de stad 2007 uitzwaaien. Om twaalf uur is er vuurwerk. Vijf minuten lang! We gaan er van genieten!

Liefs en de beste wensen voor 2008!

Hi Tania,
Hope you have a nice holiday. We enjoyed our tramp of the keplertrack very much! We had a lot of rain, and were soaked al lot of times, bus the panorama's were realy great! Your bikes doing well. We are now in Dunedin. It's a nice city where we are de last day of the year. There will be some firework here. Hope all of you do well. Greatings from us!