Scheuren door het landschap

Hello Mates,

Dit is zo'n beetje de standaard welkomsgroet in NZ, dus bij deze. We zijn nu twee dagen onderweg met onze Toyota Hiace uit 1995. Een echt scheurijzer dat maximaal 110 km al knorrend en krakend kan halen. Maar dat geeft niet, de meeste snelwegen zijn hier tweebaans met veel bochten en je mag er toch niet harder dan honderd. Verder is het heel romantisch om je hele huis mee te voeren. We staan nu voor de tweede (aankomende nacht) met uitzicht op de Tasman Zee. Echt fantastish om uit je bed, recht een blauwe oceaan met geweldige golven te zien. Wat helemaal raar is dat het strand hier voorzien is van zwart zand. Echt heel raar om dat te zien en te voelen. Er schijnt heel veel ijzer in te zitten. Zelfs zoveel dat het aan japan verkocht wordt. Van Tania, de dochter van Femmy hebben we twee fietsen meegekregen; heerlijk! Na een paar uurtjes rijden zetten we de 'van' ergens neer en gaan een stukje fietsen. Verder hebben we rond 17.00 uur een advocado moment en luisteren we naar Alicia Keys. Kortom we vermaken ons best. Leuk om jullie berichtjes te lezen. Even een paar reacties:

Boris, wat leuk dat je geboren bent. We willen je graag gauw zien maar dat moet nog even wachten.

Bas; zodra het ons lukt zetten we een paar foto's op het web. Ik sta dan alleen niet in voor de gevolgen...

Tania; your bikes are great! It is very nice to cicle after a roadtrip. We make us every day a advocado moment, very nice to do. Your vegtables are nice. Tonight we will eat your silverunion? with rice; it will be great.

Voor iedereen: Morgen reizen we verder naar het Zuiden. We gaan eerst naar Mt.Taranaki; een vulkaan met sneeuw op de top en waar de last Sammurai is gefilmd. Daarna naar Wellington.

Well fooks, tot later

Dikke hugs van ons